Ruim 25 jaar houd ik mij als kunstenaar bezig met het stedelijk landschap. Merendeels vanuit eigen projecten, maar ook in opdracht kom ik tot mijn resultaten die leiden tot fotowerken, videowerken, filmwerken en publicaties.

Het stedelijk landschap wordt in mijn fotografische werk afwisselend gedefinieerd door verstilling, abstractie, contemplatie en transitie. Aanvankelijk werkte ik vooral aan op zichzelf staande werken maar met de groei van mijn oeuvre positioneer ik mijn werk steeds vaker in projectvorm.

Het is mijn grootste uitdaging beelden zó te maken, dat ze fungeren als key-moments van de tijd waarin ik leef. Oorspronkelijk zocht ik vooral in de verstedelijkte omgeving en binnen architectonische situaties naar verhalen als basis voor mijn werk. Recentelijk zijn de grenzen van de stad, de periferie en het omringende landschap daar een vanzelfsprekend onderdeel van geworden.

Inmiddels zijn kleur en detail bekende componenten in mijn fotografie. In mijn oeuvre heb ik ook de mogelijkheden van perspectief ruimschoots onderzocht. Alle optische middelen die nodig zijn overweeg ik, mijn standpunten organiseer ik daarom zorgvuldig. Zelden fotografeer ik terloops, er gaat vrijwel altijd wel een proces van onderzoek aan vooraf. Terloopse foto’s onderschat ik echter niet, maar meestal maak ik ze opnieuw en hopelijk bewuster en beter.

Om het perspectief te arrangeren maak ik vaak gebruik van hoogwerkers en soms ook helicopters. Dit geeft mij alle vrijheid de compositie die ik voor ogen heb te bereiken.

In mijn werk wordt de spanning tussen de blik van de buitenstaander en zijn betrokkenheid met zijn omgeving doelbewust op de spits gedreven. Een overkoepelend onderwerp is de leefomgeving van de mens, de stad als architectonische en sociale ruimte en het spanningsveld daartussen. Terugkerende sub-thema’s zijn globalisering, migratie, trauma, klimaatsverandering, toerisme, industrie, representatie, urbanisatie en wereldeconomie.

foto: Johan Nieuwenhuize